μύριγμα

μύριγμα, τὸ (Α)

1. (κατά το λεξ. χειρόγρ. Νεοφύτου) «ἡ κρόκη τῶν κηρύκων καὶ τῶν πιννῶν καὶ τὸ ἐξεσμένον καὶ μαλακὸν ἔριον»

2. (κατά το λεξ. βοτ.) «μύριγμα, ὥς τινες λέγουσιν, ἡ θαλασσία πίννα».